“Ik vind het maar gek: eerst ga je feestvieren en dan ga je vasten. Moet het eigenlijk niet andersom; eerst vasten en dan feestvieren?” Een vraag van een jonge vrouw, die klonk tijdens een gesprek over de tijd die komen gaat. Zij vergeleek het met de Islam die eerst de Ramadan, een vastentijd, houdt en dat besluit met het Suikerfeest. Maar eigenlijk is het bij de christenen ook zo, want de vastentijd, de 40-dagentijd, is een voorbereiding op het Paasfeest. En dat is weer het grootste feest van de christenen. Het lijkt erop dat Carnaval als een groter feest wordt ervaren dan het Paasfeest. Carnaval is eigenlijk alleen maar even de bloemetjes buiten zetten, voordat je met het serieuze werk begint: 40 dagen vasten. Nu zijn die bloemetjes langzamerhand hele bloemenwinkels geworden en ligt in het Zuiden van het land het openbare leven helemaal stil gedurende enkele dagen.

40 Dagen vasten. 40 Dagen bezinning. Net als Jezus voordat Hij aan het serieuze werk begon. Hij ging de woestijn in om zich te bezinnen op de taak die Hij op zich ging nemen. In het evangelieverhaal van de evangelist Mattheüs krijgt die bezinning de vorm van bekoringen door de duivel. En die spiegelt hem van alles voor. Macht, geld en goed, dat zal Hem gelukkig maken. Maar daar trapt Jezus niet in. Hij zal Zijn eigen geluk gaan zoeken bij mensen, met name bij mensen die het moeilijk hebben, op wat voor een manier dan ook.

In de Vastentijd doen wij eigenlijk niet anders: we bezinnen ons, denken na, over de manier waarop wij leven. We zijn gedoopt in de naam van Jezus, zijn door onze ouders op Zijn weg gezet, hebben daarvoor gekozen. In de vieringen in de kerk luisteren we naar verhalen van de evangelist Johannes. Vaak diepzinnige verhalen die een rijke inhoud hebben. En die ons wijzen op wat voor consequenties het heeft als je gedoopt bent.

Als je dat serieus wilt doen, dan moet je daar ruimte voor maken. Al de zaken die je daar vanaf houden, moet je mijden. Dat is de eigenlijke betekenis van vasten. Dan sta je ook meer open voor je medemensen, ben je eerder bereid hen te helpen en te steunen. Daarvoor is de Vastenactie bedoeld: mensen helpen die onze hulp nodig hebben. Nu hebben we de slachtoffers van de tsunami, van de zeebeving op 2e kerstdag, zo ruim bedacht, dat andere acties daardoor in de verdrukking dreigen te raken. Het was best inspirerend om te lezen en te horen wat mensen allemaal verzonnen om die actie 555 te steunen. Ook in onze eigen omgeving. Zijn we er nu voor de rest van het jaar van af? De Vastenactie kent nog zoveel andere noden elders op de wereld. Ook dat heeft met vasten en onthouden te maken.

Dan is het echt een voorbereiding op Pasen, op het feest van het leven, van het Leven met een hoofdletter, feest van het licht voor ieder van ons.

Past. E. Lammers