De zomervakantie komt met rasse schreden dichterbij. Elke keer als ik naar het parochiecentrum in Huissen-Zand rijd kom ik onderweg caravans tegen. Ondertussen wordt er op scholen geploeterd en gezwoegd om goede cijfers voor proefwerken, tentamens enz. Examens zijn nu wel achter de rug, en veel jonge mensen gaan over niet al te lange tijd een nieuwe toekomst tegemoet.

Als dan eindelijk alles achter de rug is, de scholen de deuren sluiten en de vlag met daaraan de schooltas binnen is gehaald, kan de grote uittocht beginnen. Schiphol beleeft topdrukte om alle vakantiegangers naar de bekende oorden te vliegen. Op zoek naar blauwe luchten, zonnige en warme stranden, of gewoon een fijne plek om een poosje te zijn, kruipen caravans en ander vakantieverkeer in lange linten over de Europese wegen. Campings stromen in enkele dagen vol. Maar als de tent is opgezet en de caravan goed staat kan het grote genieten beginnen.

Vakantie... vrij zijn... even een paar weken niets hoeven, niets moeten... ont-moeten… ont-haasten! Zien dat de accu voor een volgend werk- of studiejaar weer wordt opgeladen.

Ook in onze parochie de Levensbron zal het even een paar weken wat rustiger zijn. Er is in de afgelopen periode heel veel werk verzet, door pastoraatsgroepen, bestuurscommissies, door de vrijwilligsters en vrijwilligers van de werkgroepen in onze geloofsgemeenschappen, door parochianen. Petje af voor al die mensen, die trouw en volhardend op hun post zijn gebleven, ondanks de vragen die er zijn, de spanningen die al die ingrijpende veranderingen soms oproepen. Het is goed om te zien dat werkgroepen steeds meer met elkaar uitwisselen en gebruik maken van elkaars sterke kanten. Dat we elkaar ook de kans geven om aan en van elkaar te leren. De afgelopen perioden zijn er dan ook “bergen verzet”.

Het is dan ook goed om ergens, ver weg of dichtbij te rusten en te ontspannen aan de B(b)ron, om nieuwe kracht en energie op te doen en daarna weer verder te gaan. Om het verhaal van God, onderweg met mensen, en zijn Zoon Jezus Christus verder te dragen en toekomst te geven. Want daartoe zijn wij allen geroepen: parochianen, vrijwilligers, besturen en pastores.

Namens mijn collega”s wens ik u voor nu en de komende periode een goede en fijne tijd toe. En als u nog weggaat… een veilige reis en een behouden thuiskomst.

pastor Coby