Al lezende kwam ik deze spreuk tegen. Dit is het begin geworden van mijn stukje. Bij de hoogzomerse temperaturen die we hadden, (misschien nog steeds) moet de oogst groot zijn. Om een oogst groot te laten zijn is er meer nodig dan warmte. Het zaad, de plant moet ook kunnen rusten, bemest en begoten worden. Dat samen geeft groeikracht om een plant een gewas te laten worden dat stevig staat en opbrengst geeft. Vakantietijd, komkommertijd, is dan ook meer dan schijnbaar niets doen. Hebben wij in deze periode van rust de gelegenheid gekregen en genomen om groeikracht op te doen, om opbrengst te kunnen geven? September is ook de tijd voor velen van een nieuw begin, een ander leven.

Als we denken aan de kleintjes is het begin op de basisschool, die andere groep, vaak al heel wat. Spannend, maar toch ook een beetje eng, een nieuwe juf of meneer. Maar stoer, of wat verlegen stappen ze erop af. Het spelen, het ontdekken in de vakantie kan een hulp zijn om in die groep je plekje te vinden. Om ook stil te kunnen zitten en op te letten als het nodig is . Samen een groep worden waar het fijn is.

De jongeren, een heel nieuwe school, wel een keer op bezoek geweest, de eerst indrukken op gedaan. Maar alles is anders. Hoe goed en waardevol is het dan tussen die twee scholen in, even de tijd te hebben om te kunnen denken, te praten over die andere nieuwe periode in je leven, om te dagdromen. Maar ook om even niet te hoeven denken. Alle tijd hebben voor andere dingen. Ontspanning, maar ook inspanning om groeikracht op te doen om al dat onbekende aan te kunnen.

Dat onbekende wat ook op je afkomt als de vervolgstudie waarvoor je gekozen hebt, betekent dat je op kamers gaat wonen, weg van thuis, die bekende omgeving. Vaak ook je vrienden, je ziet ze allemaal veel minder. Maar ook als je school/studieperiode ten einde is, als je werkt hebt gekregen of nog opzoek bent.

Een nieuwe start, een nieuw begin, waarvoor je kiest, maar waar het ook belangrijk is dat je leven met rust, groei warmte en mest begoten is, wat extra”s om zelf met vertrouwen en (over)moed aan te beginnen. Weer een stap verder in het leven, waar het doel voor jou misschien duidelijk is. Maar waar ook de kans en de mogelijkheid is om nog te ontdekken. Voor hen wiens doel niet zo duidelijk of vanzelfsprekend is. Die nog zoeken naar hun doel, hun plaats.

En wie weet hebben zij die door verdriet van binnen zich koud en alleen voelden,in deze periode van rust en warmte het zaad van een ander een nieuw begin zien opkomen, is er groeikracht gekomen om te kunnen oogsten, omdat er mensen om hen heen waren, ontmoetingen die bemestten en besproeiden, groeikracht, die oogst geeft voor hun leven.

Een nieuw begin, ook in onze parochie gaan we, na deze tijd van rust en energie opdoen, weer verder. Een nieuwe start en een nieuw begin, bemest en besproeid, zien we de oogst tegemoet. Af en toe misschien ook wel klagend over de hitte en het ongemak.

Maar ook met het vertrouwen dat we elkaar als parochianen op alle mogelijke manieren en tijden mogen blijven begieten en bemesten. Rust en warmte geven of krijgen om een gewas te worden, te zijn, dat stevig staat en vruchten draagt om van te oogsten.

Corry Driessen