2001. Zomaar een getal of zal het een speciaal jaar worden ? Van het jaar dat achter ons ligt weten we wat het gebracht heeft. Daar kunnen we de balans van opmaken. De balans waarbij het zwaartepunt licht bij verdriet of bij pijn ? De balans die doorslaat naar vreugde en geluk ? Maar misschien ook wel de balans die elkaar in evenwicht houdt ?

Of zoeken we nog naar die balans omdat we na het afgelopen jaar niet weten hoe het verder kan, verder moet, verder gaat.

Zeker weten of onzekerheid ?

Toch gaan we vaak het nieuwe jaar in met voornemens en afspraken die we met onszelf maken. Toekomstverwachtingen waar we ook houvast aan hebben. Want onzekerheid, het idee dat we iets niet in de hand hebben, niet kunnen sturen, is voor velen van ons moeilijk. Zelf kunnen beslissen is toch wat hoog in het vaandel staat. Gaat toekomst, het nieuwe jaar, om zekerheden voor ieder van ons persoonlijk of denken we ook aan zekerheden voor mensen om ons heen ? Mensen die om wat voor reden ook, niet de mogelijkheid hebben voor zichzelf te beslissen, niet de mogelijkheid om voor zichzelf op te komen.

In de oudejaarsviering was het thema: Een gemeente, 7 parochies, 7 plaatsen van hoop.

7 is ook een bijbels getal ( denk maar aan het scheppingsverhaal). Is dat alleen een mooi verhaal voor ons of doen we er wat mee ?

Niet alleen voor onszelf, die de tuin van Eden maken, maar ook denken aan hen en alles wat in onze omgeving die tuin van Eden is. Een plek hebben in dat verhaal, ook hier en nu.

Wordt 2001 zomaar een getal of wordt het een speciaal getal voor ieder van ons persoonlijk maar ook voor de mensen om ons heen, als we aan hen laten zien wat de woorden die hier staan kunnen betekenen:

En God plaatste de mens in de tuin van Eden
om die te onderhouden en te bewerken.

Dat 2001 voor ons allen een jaar mag worden dat hoop uitstraalt, waar de balans ook niet toe uitslaat.

Corrie Driessen