Voor de map 'Op weg naar missionaire geloofsgemeenschappen' is een bijlage verschenen met de titel 'Geef uw gebouw toekomst. Over het creatief openstellen van kerkgebouwen'. Ik hoorde onlangs zeggen: 'Als ik mijn zaak één uur in de week open zet, ben ik zé failliet'. De bijlage pleit ervoor om onze kerkgebouwen vaker open te stellen dan het ene zondagse uur van samenkomst. Eén van de mogelijkheden, die een open kerkgebouw biedt, is het samenkomen voor gebed in kleine groep. Dit geldt met name, wanneer er een kleine dagkapel is.

In eerdere artikelen heb ik al gewezen op de mogelijkheid en het belang van het kerkelijk getijdengebed, dagelijks in kleine kring. In een kerkcentrum met een meer diaconaal accent kan men gebruik maken van het diaconale getijdengebed 'bidden om te leven'. Maar er zijn veel meer mogelijkheden. Wellicht is er in uw parochieverband een gebedsgroep van de charismatische vernieuwing of van de Focolare. Er zijn gebedsgroepen voor kerkelijke roepingen. Er zijn gebedsgroepen van moeders. Er zijn jongeren, die regelmatig willen samenkomen voor een Taizé-gebedsdienst. U kunt deze en wellicht andere gebedsgroepen uitnodigen, om gebruik te maken van een kerkcentrum.

U kunt ook zelf het initiatief nemen om voor kleinere groepen bezinnings- meditatie- en gebedsdiensten te houden bijvoorbeeld rond een tekst uit de Heilige Schrift, rond een icoon of een andere afbeelding, rond een symbool als water, licht, vuur, enzovoorts. U kunt biddend in kleine groep samenkomen rond een diaconaal thema of ter voorbereiding op grote liturgische feesten of om het lijden van de Heer te overwegen aan de hand van de kruiswegstaties.

Ook oude vroomheidspraktijken kunnen vandaag op een nieuwe manier spreken. Zo zijn er bijvoorbeeld al een aantal parochieverbanden, waar wekelijks voor enige uren het heilig sacrament ter aanbidding wordt uitgesteld. ook zijn er onder ons meerdere kerkcentra, waar kleine groepen van gelovigen regelmatig samenkomen, om het rozenhoedje te bidden. Met name deze laatste vorm zou ik speciaal onder uw aandacht willen brengen. Paus Johannes Paulus II heeft hier twee jaar geleden een mooie brief over geschreven met als thema 'De rozenkrans van de Maagd Maria'. De Paus wijst er onder andere op dat dit gebed zich tot Maria richt, maar eigenlijk een gebed is dat ten diepste verband houdt met Christus. Met het overwegen van de geheimen komt de hele boodschap van het Evangelie in beeld. Het bidden van de rozenkrans is een met Maria overwegen van de verschillende facetten van het Christusmysterie, als het opzien naar het gelaat van Christus. We leren Christus kennen door Maria. Om het Christusmysterie nog meer in beeld te brengen, heeft de Paus een vierde reeks van vijf geheimen toegevoegd aan de blijde, de droevige en de glorievolle geheimen. De Paus noemt deze vierde reeks de 'geheimen van het licht'. Het zijn achtereenvolgens: de doop van Jezus, de bruiloft te Kana, de verkondiging van het Koninkrijk Gods, de gedaanteverandering en het laatste avondmaal. Tussen de blijde geheimen en de droevige geheimen staat deze nieuwe reeks stil bij de belangrijkste momenten uit Jezus' aardse optreden. Om de concentratie op de verschillende geheimen te vergroten, stelt de Paus voor om bij het noemen van elk geheim een daarbij passende icoon te laten zien. Men kan ook bij elk geheim een passage uit de Heilige Schrift voorlezen en een ogenblik van stilte in acht nemen alvorens de weesgegroeten te bidden. Op deze wijze met Maria verwijlen bij Christus, kan onze verbondenheid met Jezus Christus en zijn Moeder inniger maken.

Naast het liturgisch gebed in de grote gemeenschap en het individueel gebed heeft het gebed in kleine groep een eigen waarde. Het kan ons brengen tot een gelovige saamhorigheid en ons doen beleven, dat we in geloof verbonden zijn. Door de vele gebedspraktijken in kleine groep kan het kerkgebouw echt worden wat het is: een huis van gebed.