In ons pastoraal beleid roepen wij u op om te groeien naar missionaire geloofsgemeenschappen. Zo willen we gehoor geven aan de opdracht van de verrezen Heer: "Trek heel de wereld over om aan elk schepsel de Goede Boodschap te verkondigen"(Mc 16, 15). "Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest" (Matt 28, 19). We mogen onze aandacht niet beperken tot de kerkgangers. Jezus' blijde boodschap is bedoeld voor alle mensen. De oproep om missionair te worden geldt ook ten aanzien van de liturgische vieringen. We mogen ons niet beperken tot vieringen, die met name de vertrouwde kerkgangers aantrekken. Een viering, die voortvloeit uit missionair pastoraat, is de doopviering. Door dit sacrament worden mensen -volwassenen en kinderen - opgenomen in de kerkgemeenschap. Bovendien zijn er velen bij, die niet tot de 20% vaste kerkgangers behoren: de (peet)ouders, zusjes en broertjes, verdere familie en vrienden. Een goede kans dus om samen met anderen te vieren. Maar wat zien we veelal? Namens de gemeenschap is alleen de priester of diaken aanwezig. Hij moet alles doen: gasten verwelkomen, kindercrêche- en kindernevendienst activiteiten verrichten, bidden en de zang leiden, verkondigen, de verschillende symboolhandelingen voltrekken, leiding geven aan het geheel van de viering. Vragen die je hierbij kunst stellen: is het goed dat één bedienaar alles doet? Is alleen de priester of diaken missionair of is dit geen roeping voor heel de gemeenschap? Een goede mogelijkheid is om af en toe het Doopsel op te nemen in de viering van de Eucharistie. Enkele feestdagen zijn hiervoor bijzonder geschikt, zoals Pasen of Pinksteren, Verijzenis des Heren of de Doop van de Heer. Maar daarnaast zal het belangrijk zijn om alle doop. In een aantal parochieverbanden zijn er doopselwerkgroepen, die samen met de bedienaar van het doopsel groepen van doopouders bijeenbrengen op meerdere bezinningsbijeenkomsten. De dopelingen worden genoemd in de voorbeden van de Eucharistie. Veelal worden kinderen in een groep gedoopt. Dit maakt het al wat ruimer dan een individueel familie-gebeuren, maar de gemeenschap is nog afwezig. Vraagt een missionaire geloofsgemeenschap niet, dat de viering van het doopsel echt viering van de plaatselijke gemeenschap is? Dit kan als we afkomen van het 'one-man-show' karakter. Andere leden van het pastoraal team, allen die betrokken zijn bij de voorbereiding van het doopsel, acolieten, een koor. In een doopviering zijn heel wat taken te verdelen! Voor de dopelingen en hun kleine zusjes en broertjes kan er een kindercrêche zijn. Voor de wat oudere kinderen een kindernevendienst: een unieke kans om met deze kinderen stil te staan bij de betekenis van het doopsel! Naast allen die een actieve rol hebben is het belangrijk dat er ook veel andere parochianen komen. Dat is voor iedereen een hele omslag: van besloten gemeenschap naar missionaire gemeenschap. Je komt niet in eerste instantie vanuit een persoonlijke behoefte, maar je komt omdat je mee wilt doen met de geloofsgemeenschap, die gastvrij wil zijn voor (betrekkelijke) buitenstaanders. Door onze gezamenlijke deelname kunnen we anderen een indruk geven, dat we een enthousiaste gastvrije geloofsgemeenschap zijn. Gaan we dus in eerste instantie naar deze viering terwille van anderen, het is ook heilzaam voor onszelf. Het doopsel is een belangrijk sacrament. Door het doopsel worden we opgenomen in de gemeenschap van God en van alle gelovigen. We ontvangen de hoogste waarheid, die een mens kan krijgen: we worden kinderen van God genoemd en we zijn het ook. In ons doopsel ligt onze roeping om als christen te leven en taken in de kerkgemeenschap op ons te nemen. Het is dan ook niet voldoende, eens gedoopt te zijn. We worden telkens opnieuw opgeroepen om als gedoopte te leven: je bent gedoopt, wordt dan ook een gedoopte, leef als een gedoopte! Dit is een proces, dat ons leven lang duurt. Pas in de dood is ons doopsel voltooid, leven we voluit als kinderen van God. Het is daarom goed, om regelmatig stil te staan bij de betekenis van het doopsel. Dat doen we elk jaar in de Paaswake, als we onze doopbelijdenis hernieuwen en opnieuw besprenkeld worden met het doopwater. Dat is slechts één keer per jaar. Regelmatige deelname aan de doopviering geeft ons de kans, om regelmatig ons eigen doopsel te vernieuwen en meer deel te krijgen aan het leven van de verrezen Heer. Het is goed om dit te doen met mensen, die minder frequent in de kerk komen. Met al onze verschillen delen we allen hetzelfde doopsel, maken we allen deel uit van de ene kerk van Christus, delen we allen in de hoogste waardigheid, kinderen te zijn van onze Vader in de hemel.