Naast de ene Eucharistie in elk parochiecentrum is het belangrijk, ook andere vieringen te houden binnen het parochieverband. In deze vieringen richt de geloofsgemeenschap zich uitdrukkelijker tot belangstellenden, die niet tot de vaste kerkgangers behoren. Eerder al schreef ik over de mogelijkheid van een gemeenschappelijke doopviering. Verder valt te denken aan gezinsvieringen, jongerenvieringen, oecumenische vieringen en zogenaamde Thomasdiensten. Een aantal van deze vieringen worden al regelmatig in meerdere parochies gehouden. Ik wil er hier voor pleiten, om dergelijke vieringen te zien binnen het geheel van samenwerking van parochies naar missionair pastoraat. Daarvoor is het belangrijk om binnen het parochieverband te overleggen welke diensten er in welke kerkgebouwen het best gehouden kunnen worden. De vraag, welk kerkgebouw het meest aantrekkelijk is voor de bepaalde doelgroep, speelt hierbij een belangrijke rol. Ook kan gezamenlijk bezien worden, met welke frequentie de verschillende vieringen gehouden kunnen worden en wat de meest geschikte tijd is voor de betreffende doelgroepen. Belangrijk is ook, dat alle mogelijke geïnteresseerden in het parochieverband tijdig geïnformeerd worden via het gezamenlijke parochieblad, de wijkkrant en/of de website. Gezien de doelgroep kan overwogen worden of het wel zinvol is, om een Eucharistie of Woord- en Communiedienst te vieren. Afzien van Eucharistie betekent ook, dat je niet gebonden bent aan riten en teksten, die bij de Eucharistie horen. Je bent dan ook niet gebonden aan een priester als voorganger. Pastoraal werk(st)ers, diakens en vrijwilligers kunnen leiding geven aan deze vieringen. Bij gezinsvieringen kan in meerdere parochieverbanden samengewerkt worden met de basisschool en kan aangesloten worden bij catechetische projecten. Waar die aanwezig is, kan een identiteitsbegeleider hier een bemiddelende rol in vervullen. Een viering met een eigen karakter geeft ruime mogelijkheid, om gebruik te maken van andere symbolen. Ik denk bijvoorbeeld aan de bijbelse symbolen van levengevend en dodelijk water, van brandend en lichtend vuur, van dorheid en vruchtbaarheid van rots en los zand. Van het geknakte riet en de kwijnende vlaspit, van adem en stilte. Ook kan het zinvol zijn, een afbeelding of een icoon centraal te stellen. Er kan gebruik gemaakt worden van tekeningen, foto's, video of beamer. Bij de voorbereiding van jongerenvieringen kunnen de internet mogelijkheden goede diensten bewijzen. Er is in dergelijke vieringen ook meer vrijheid voor teksten van gebeden, overwegingen, gedichten, enzovoorts. Wèl lijkt het mij belangrijk, dat in elke viering ook het Woord Gods gehoord kan worden. Dat is toch het eerste gebod, dat we hebben meegekregen: Hoor Israël, luister Israël! Telkens opnieuw de oproep om te luisteren naar Gods woord. Hoe kunnen we geloven, dat is 'ja' zeggen op Gods Woord, als we het niet eens horen? Als we zelf telkens opnieuw luisteren naar Gods Woord, kunnen we ook andere uitnodigen tot luisteren. En hierin ligt de missionaire opdracht, die we van de Verrezen Heer ontvangen: 'Ga, en maak alle volkeren tot leerling;.... en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb' (Matteus 28, 19-20) Velen menen, dat we voor kinderen een uitzondering moeten maken: 'die bijbel is toch veel te moeilijk voor kinderen!' Destijds dachten de eerste leerlingen daar ook zo over: voor kinderen is Jezus toch wel te hoog gegrepen! En u kent de verontwaardigde reaktie van Jezus: 'Laat die kinderen bij Me komen, en houd hen niet tegen want van zulke kinderen is het koninkrijk van God' (Marcus, 10, 14) Er zijn teksten, die voor kinderen en vele ouderen te moeilijk zijn of te veel uitleg zouden vragen. Maar er zijn ook veel teksten, denk bijvoorbeeld aan de parabels, de verhalen van Jezus, de oproepen om in liefde te leven als kinderen Gods, welke ook voor kinderen toegankelijk zijn. Net als Paulus hoeven we niet te beginnen met vast voedsel, maar kunnen we wèl melk geven (zie 1 Kor. 3, 2).